TË GJITHA ATO QË HUMBE ISHIN…

Përktheu: Lorena Stroka, Master in Specialised Translation

F.D

Shpirti gjithnjë kërkon dhe do diçka tjetër. Ëndërrimtari më kot skalit ëndrrat e vjetra, si hirin, për të gjetur ndonjë shkëndijëz, ta fryjë, të ngrohë zemrën e tij të ftohtë me flakë ripërtëritëse dhe të ringjallë brenda saj nga e para ato që ishin aq të dashura, i preknin shpirtin, e bënin gjakun të ziente, sytë të përloteshin dhe “mashtronin” me aq madhështi…

Vitet do të kalojnë, vetmia e ashpër do të afrojë, pleqëria do të vijë me të dridhura dhe bastun, sikurse të harruarit dhe mërzitja gjithashtu.

Të gjitha ato që humbe ishin asgjë, një zero e rrumbullakët dhe e pakuptimtë, një ëndërr e asgjë tjetër./AlbStroka.com/

vijon…

© www.AlbStroka.com