KU VALLË MBARON VETMIA?

Përktheu: Lorena Stroka, MA in Specialised Translation

Çdo mëngjes flakim ëndrrat, ndërtojmë mendueshëm fjalët dhe rrobat na bëhen fole hekuri.

……………………………………………………..                   ……………………………………………………….

Çdo mëngjes përshëndesim miqtë e djeshëm. Netët zgjaten si saze. Tinguj, vuajtje, puthje të vdekura. Renditje të kota… Asgjë, vetëm fjalë për të tjerët, ku vallë mbaron vetmia?/AlbStroka.com/

© www.AlbStroka.com