ETJA…

ΔΙΨΑ – Ι.Πολέμη

Καμιά φορά τη νύχτα δίψα με καίει μεγάλη

και βλέπω στ’ όνειρό μου μια βρύση σε βουνά.

Κολλώ τα δυο μου χείλη κα πίνω, πίνω πάλι

και πίνω, πίνω, πίνω κι η δίψα δεν περνά.

Μια τέτοια δίψα πάντα με καίει στην αγκαλιά σου

και τ’όνειρό του πόθου για πάντα με πλανά.

Κολλώ τα δυο μου χείλη και πίνω τα φιλιά σου

και πίνω, πίνω, πίνω κι η δίψα δεν περνά…